Elementarna teoria grawitacji

Siłę oddziaływania grawitacyjnego między atomami tego samego pierwiastka
(ogólny wzór został podany w punkcie "wzór ogólny" ) można wyrazić wzorem przedstawionym poniżej (Wzór nr 2.).

Wzór nr 2.

F - siła oddziaływania grawitacyjnego w [N],

R - odległość między obiektami ( w znaczeniu przyjętym w dotychczasowych teoriach

    oddziaływań grawitacyjnych lub elektromagnetycznych) w [m],

r_e - klasyczny promień elektronu wyznaczony z poniższej zależności w [m],

        gdzie:

k - stała elektrostatyczna w [V*m /A*s] lub ·[N m² / C²],

ε₀ - przenikalność elektryczna próżni w [F / m],

e - ładunek elementarny w [C],

m_e - masa elektronu w [kg],

c - prędkość światła w próżni w [m / s],

Z - liczba elektronów w atomie danego pierwiastka, dla którego obliczamy siłę oddziaływania grawitacyjnego

    we wzorze (Z + 1), gdzie 1 reprezentuje jądro atomu,

I₀ - gęstość energetyczna promieniowania elektromagnetycznego w [J / m³]

    ( jeżeli obliczenia dotyczą siły grawitacji działającej między dwoma obiektami

    na powierzchni Ziemi, to I₀ wyraża tą wielkość w pobliżu Ziemi (1 j.a.), obliczoną ze stałej słonecznej - 1360 +-0,5 [W m^-2] podzielonej przez c.),

n₁ - liczba atomów obiektu pierwszego,

n₂ - liczba atomów obiektu drugiego .

Równanie przedstawione we wzorze nr 2 nie jest odpowiednie do obliczania siły grawitacji działającej między dużymi obiektami.
W tym celu potrzebujemy wzoru wyrażającego zależność siły oddziaływania grawitacyjnego od mas tych obiektów (Wzór nr 3), który przedstawiłem na stronie:   Moje równanie na siłę grawitacji uwzględniające masy obiektów.
Porównanie wyników obliczeń siły grawitacji z użyciem tych obu teraz nam znanch wzorów (Newtona i mojego) zostało zaprezentowane tutaj.