wzór nr 1.
i:
F - siła oddziaływania grawitacyjnego w [N] R - odległość pomiędzy ciałami ( w znaczeniu dotychczasowych teorii oddziaływań grawitacyjnych lub elektromagnetycznych) w metrach re - klasyczny promień elektronu w metrach I0 - gęstość energetyczna promieniowania elektromagnetycznego w [J / m3] ( jeśli obliczenia dotyczą siły grawitacji pomiędzy dwoma ciałami na Ziemi to I0 wyraża tą wielkość w okolicy Ziemi, która wynosi 4,58 10 -6 [N / m2] ) N1 - liczba centrów rozpraszających fale elektromagnetyczne w pierwszym obiekcie. N2 - liczba centrów rozpraszających fale elektromagnetyczne w drugim obiekcie. k - współczynnik proporcjonalności (stała oddziaływania elektrycznego równa 9 109 [N m 2/ C2]) e - wartość ładunku elementarnego równa 1,9 10-19 C me - masa elektronu równa 9,1 10-31[kg] c - predkość światła w prożni w [m/s] ε0 - przenikalność elektryczna próżni równa 8,89 10-12[C2 / N m 2]
Wzór nr. 0
Tutaj znacza:Liczba nukleonów N dla planety o masie m wynosi:
r - odległość Ziemi od Słońca
Wzór nr. 0.1
Moja analiza tego równania prowadzi do poniższych spostrzeżeńWprowadzłem tutaj liczbę Eulera e.
Wzór nr. 0.2