Powrót

Teoria pola grawitacyjnego, wszystkie korektury (poprawki)

Sytuacja wyjściowa jest następująca:
1. Promieniowanie słoneczne dociera do ciała na Ziemi.
2. Promieniowanie to rozproszone przez ciało pierwsze dolatuje do drugiego ciała i jest także rozpraszane powracając do ciała pierwszego itd.
Proszę popatrz poniżej na rys. nr. 1 przedstawiający rozpraszenie światła.

Pole grawitacyjne - korrektury

Rysunek nr. 2

Oba ciała rozpraszają światło, które wędruje wielokrotnie pomiędzy nimi. W ten sposób maleje gęstość energii promieniowania za każdym razem o czynnik 1/R2 lub nawet o czynnik 1/R4, kiedy to promieniowanie rozproszone przez drugie ciało zostaje także przez ciało pierwsze rozproszone i dolatuje z powrotem do drugiego. Pierwsze ciało N1 posiada N1 cząstek rozpraszających i znajduje się po lewej stronie tego rysunku. Ciało drugie N2 ma N2 cząstek rozpraszających. Na rysunku nr. 3 przedstawiłem to rozproszenie światła i krótkie nazwy sił, które są rezultatem tego rozproszenia. Siły F10 i F20 są sobie równe und ich wartości można obliczyć z zależności przedstawionej pod punktem "wzór ogólny", gdzie F odpowiada F10 i F20.

Korektury pierwszego stopnia

Rysunek nr. 3

W ten sposób znalazłem poniższe równania dla wszystkich korektur na siłę F2 i siłę F1.

Wzór nr. 5

Wzór nr. 5

Wzór nr. 6

Wzór nr. 6

Drogę do tych równań opisałem tylko po niemiecku i tutaj można ją prześledzić.
Suma występująca w tych wzorach nr. 5 i 6 dla dwóch cząstek elementarnych jest zbieżna tylko wtedy gdy R jest większe od 21/2 re czyli:

R > 21/2 re

Sumowanie w tych wzorach możemy zakończyć dla n, dla których liczba fotonów maleje do wartości homeopatycznych...